Dożynki Gminne w Jastrzębi

Aktualności

2014-08-24

Tegoroczne dziękczynienie za plony odbyło się w Jastrzębi. Wdzięczni za chleb Panu Bogu i rolnikom wspólnie uczestniczyliśmy we Mszy św. na boisku sportowym w Jastrzębi.

(zdjęcia dostępne poniżej kazania)

Kazanie wygłoszone przez ks. proboszcza Jana Bobrek.

Żniwa nowy chleb Czcigodni Goście ! Przewielebni Księża Proboszczowie parafii Izdebnik i Skawinki, Księże Arturze, Szanowna Pani Wójt ! Przedstawiciele samorządu ! Panowie Sołtysi ! Panie Gospodynie Kół Gospodyń! Drodzy Druhowie! i najważniejsi uczestnicy dzisiejszego Święta - Drodzy Rolnicy !

1. Po łagodnej zimie, po ulewnych deszczach i suszy na przemian, ziemia wydała swój plon. Praca rolników nie poszła na marne. Pola pokryły się łanami złocistych kłosów, a kiedy dojrzały, nowoczesne maszyny kombajny wymłóciły kłosy, a zebrane ziarno złożono w spichlerzach. Jest chleb, nowy chleb. Zapewnione są podstawy życia i bytowania. Niech więc zebrane żniwa napełnią radością mieszkańców wsi i miast. 2. W bieżącym roku w niektórych regionach odnotowano mniejsze zbiory. Chleba jednak nie zabraknie. Starczy go dla wszystkich. Jeśli rosną ceny żywności, to przyczyn trzeba szukać nie u rolników. W ubiegłym roku podobno był nadmiar urodzaju. Ceny, jakie otrzymali rolnicy za zboże, były poniżej kosztów produkcji, niestety, nie zmalały ceny żywności, a wzrosły. II. Jest zrozumiałe, że oczy wszystkich kierują się w żniwa, a przynajmniej kierować się powinny ku rolnikom. Bez was nie byłoby żniw. Nie byłoby chleba. Puste byłyby stoły w naszych domach i rodzinach. Ta prosta prawda może do wielu nie przemawiać, albo nawet wydawać się śmieszna. Tak bowiem przyzwyczailiśmy się do obfitego zaopatrzenia w żywność, że myśl o tych, którym ją zawdzięczamy nie dociera do naszej świadomości. O rolnikach prawie zapomniano w tegorocznych przekazach medialnych. Żniwa nie były tematem zauważalnym. Rolnicy ustawiani są na najniższych stopniach hierarchii społecznej. Mówi się o nich rzadko, niechętnie, nawet z politowaniem. To wysoce niesprawiedliwe. Niech więc przynajmniej dziś, w święto plonów, dotrą do rolników słowa i uczucia pełne wdzięczności, prawdziwego szacunku i nieukrywanego uznania.

III Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą budujący
/Ps 127,1/ Jeśli by Pan nie pobłogosławił, na próżno trudziliby się ludzie pracując na roli.
1. Rolnicy wiedzą dobrze, że nie wystarczy najlepsza wiedza o uprawie ziemi, nie wystarczy najnowocześniejsza agrokultura, starannie wyhodowane odmiany zbóż, sztuka nawożenia, umiejętna walka z chorobami i szkodnikami roślin, nie wystarczy technika. Żeby ziemia wydała plon, potrzeba jeszcze czegoś więcej. Potrzebne są odpowiednie warunki atmosferyczne. Potrzebne jest i słońce i deszcz i wiatr: potrzebne są w odpowiedniej ilości ani za mało, ani za wiele. Tych zaś człowiek nie jest w stanie zapewnić ziemi. Może je tylko przewidywać i nie zawsze mu się to udaje.
2. Nikt tak jak rolnik nie zauważa na ziemi śladów Boga, Stwórcy. On dał ludziom ziemię, aby ją uprawiali i czynili ją sobie poddaną. On uczynił człowieka jakby swoim wspólnikiem, by z Nim współdziałał w dziele rozwoju stworzonego przez Siebie świata. Rolnictwo jest przestrzenią, gdzie szczególnie wyraziście ukazuje się współdziałanie Boga Stwórcy i człowieka. Pola pokryte łanami złocistych zbóż, gotowych do żniw, to obraz skuteczności tego bosko-ludzkiego współdziałania.
3. Dlatego żniwa i wieńczące je dożynki mają wymiar uświęcony. Zawierają pewien rodzaj liturgii, wyrażającej wielkie, wyznanie wiary w Tego, który Jest, który jest Stwórcą, który sprawia, że ziemia uprawiona przez rolnika staje się urodzajna oraz wydaje plony i owoce.
Żniwa i dożynki czynimy formą uwielbienia Boga Stwórcy i dziękujemy za chleb. Dokonujemy tego we Mszy św., która w uroczystości dożynkowej jest najważniejsza. We Mszy św. złożymy na ołtarzu Bogu chleb, owoc ziemi i pracy rąk ludzkich. Nasz chleb weźmie Chrystus i mocą Ducha Świętego przemieni w Swoje Ciało, by w Nim dać nam Siebie jako pokarm na życie wieczne. I tak, we Mszy św. zboże zebrane w żniwa otrzyma najgłębszy sens oraz znaczenie.
IV.Bóg pobłogosławił i ziemia wydała swój plon. Zauważmy ziemię.
Ziemia, to dobro materialne, z jakim nie da się porównać żadne inne. Szczęśliwy naród, który posiada własną ziemię. Ziemia to fundament istnienia i rozwoju narodu. Bez ziemi naród nie może być państwem. Ziemia to wolność i niepodległość. Nic dziwnego, że narody i państwa bronią swej ziemi i podejmują nawet walkę zbrojną z tymi, którzy chcieliby ją zabrać. W sierpniu, szczególnie musimy pamiętać o tych, którzy bronili Ojczystej ziemi i za nią oddali swoje życie.
V. W tegoroczne żniwa kapryśna pogoda sierpnia, burze, wichury, powodzie wywołały niepokój, lęk. O wiele bardziej szkodliwy zamęt pojawił się jednak w naszym życiu społecznym i politycznym. Jest wielki zamęt. To jest fakt. Po co? Żeby skłócać Polaków teraz, kiedy stają przed poważnymi problemami jak rosnące ceny żywności, podwyżka podatków, bezrobocie, pilna i skuteczna pomoc poszkodowanym w wichurach i powodziach, wybory samorządowe. Potrzebna jest do tego wszystkiego zgoda, a nie zamęt.
Święty Jan Paweł II mówił do nas w Płocku 7 czerwca 1991 r: Życzę wam, drodzy moi rodacy, żebyście w swoich dążeniach do polepszenia bytu materialnego nie zagubili zwyczajnej ludzkiej wrażliwości na cudzą biedę. I bardzo też uważajmy, żebyśmy się nie stali społeczeństwem, w którym wszyscy wszystkim czegoś zazdroszczą. Przywracajmy blask naszemu pięknemu słowu uczciwość: uczciwość, która jest wyrazem ładu serca, uczciwość w słowie i czynie, uczciwość w rodzinie i stosunkach sąsiedzkich, w zakładzie pracy i w ministerstwie, w rzemiośle i handlu, uczciwość, po prostu uczciwość w całym życiu. Jest ona źródłem wzajemnego zaufania, a w następstwie jest także źródłem pokoju społecznego i prawdziwego rozwoju. Niech w nowych warunkach słowo to nabiera nowego, dojrzałego znaczenia. Nie osiągniemy szczęścia ani nawet zwyczajnej stabilizacji, nie licząc się z prawem Bożym. Dlatego całym sercem zaufajmy Bogu, że Jego przykazania są słuszne i że ich przestrzeganie zabezpiecza człowieka i przynosi mu radość i pokój już na tej ziemi.

VI.Bracia i Siostry! Te przyniesione do ołtarza wieńce są naszym podziękowaniem wobec Boga, za wszystko, co nam dał i daje. Potrzeba, abyśmy dziś, raz jeszcze, w radosne dożynki popatrzyli z nadzieją w przyszłość. Abyśmy z ufnością popatrzyli na naszą , polską ziemię, na naszą Ojcowiznę, która ciągle rodzi chleb. Abyśmy wzorem naszych Ojców, umocnieni Chrystusowym Chlebem, podjęli trud, by uczciwie, dla siebie i bliźnich przygotowywać chleb powszedni.
Bóg daje wzrost ziarna i pogodę, człowiek ma zadbać o swoje zdrowie i siły do pracy, społeczeństwo ma zagwarantować sprawiedliwość i warunki do życia. Dożynki mają nam przypomnieć o konieczności szacunku dla Bożych praw i dla stworzenia, o obowiązku wdzięczności za Boże dary i o odpowiedzialności za wypełnianie swoich zadań w świecie. Wszyscy przyjmijmy to przesłanie dożynkowego święta i zawsze o nim pamiętajmy. Jeżeli każdy uczciwe wywiąże się ze swojej roli i zrobi to, co do niego należy, wtedy wszyscy będziemy szczęśliwi!
Amen.

Powrót do listy aktualności